Zbigniew Herbert/Sözümü Verdim


Sözümü Verdim

            Fazlasıyla gençtim
ve sağduyu söyledi bana
vermememi sözümü

Kolayca söyleyebilirdim
Biraz düşüneceğimi
ne ki bu acele
tren tarifesi değil ya

            Sözümü vereceğim
mezuniyetten sonra
askerlikten sonra
yuvamı kurduktan sonra

            ama zaman patladı
önce yoktu
sonra yoktu
kör edici şimdide
seçmeliydi insan
ben de sözümü verdim

            bir söz—
bir ilmik boynuma asılı
nihai bir söz

            nadir bazı anlarda
her şey aydınlık
ve saydamlaşırken
kendi kendime düşünürüm
“sözüm
ne kadar isterdim
sözümü almayı geri”

pek fazla sürmüyor
gıcırdıyor ekseni dünyanın
            göçüp gidiyor insanlar
manzaralar da
ve renkli halkaları zamanın
ama verdiğim söz
boğazımda tıkalı