Federico Garcia Lorca/Tatlı Yakınma Sonesi

kaybetmekten korkuyorum
mucizesini heykelsi gözlerinin,
aldığım hissi yalnız gülden nefesin
yüzüme değdiğinde geceleri

üzgünüm bu kıyıda olmaktan dalsız bir kütük gibi
ama en çok üzen beni
ıstırabımın kurtçuğunu besleyecek bir
çiçeğimin, bir meyvem veya balçığımın olmaması

saklı hazinemsen benim
eğer çarmıhımsan, ağrımsan ıslak
eğer ki bir köpeksem ben senin emrinde

bırakma kaybedeyim kazandıklarımı
ve nehrinin kollarını beze
yabancılaşmış sonbaharımın yapraklarıyla