kaybetmekten korkuyorummucizesini heykelsi gözlerinin,aldığım hissi yalnız gülden nefesinyüzüme değdiğinde geceleriüzgünüm bu kıyıda olmaktan dalsız bir kütük gibiama en çok üzen beniıstırabımın kurtçuğunu besleyecek birçiçeğimin, bir meyvem veya balçığımın olmamasısaklı hazinemsen benimeğer çarmıhımsan, ağrımsan ıslakeğer ki bir köpeksem ben senin emrindebırakma kaybedeyim kazandıklarımıve nehrinin kollarını bezeyabancılaşmış sonbaharımın yaprakları...
