lucius cornelius sulla'nın atalarından biri. mö. 299'da ve sonra mö. 277'de konsüllük yapmış. mö. 275'te censor gaius fabricius luscinus tarafından senatodan atılmış. sulla'nın patricii olmasına rağmen varlıklı olmamasının nedeni bu sanırım. konsüllüğü döneminde zalimliğiyle de ün salmış. babadan oğula geçiyor bunlar.
Gaius Fabricius Luscinus
m. ö. 282-278 arasında konsülmüş roma'da. heraclea savaşı'nda roma pyrrhus'a yenildikten sonra savaş esirlerini serbest bırakması için pyrrhus'la pazarlığa girişmiş, rüşvet almaya ikna edilememesinden etkilenen pyrrhus da tüm esirleri fidyesiz serbest bırakmış. dante de araf'ta yirminci kanto'da şöyle bahsediyor kendisinden:
"daha sonra kulağıma şu ses geldi:
'ey yiğit fabrizio, yoksul ama erdemli
olmayı yeğledin haram varsıllığa.'"
m. ö. 277'de konsül seçimlerinde diğer adayın yetersiz olduğunu düşünüp hasmı olmasına rağmen publius cornelius rufinus'u desteklemiş. iki yıl sonra, 275'te censor olmuş ve rufinus'u lüks yasağını çiğnediği için senatodan atmış. (10 librae'den ağır gümüş kaplaması mı ne varmış.)
öldüğünde parası olmadığından defnini devlet karşılamış.
Karınca
kütüphaneye dönmemek için hemen dışarıdaki bankta oturuyorum bir saattir. tahtaların arasından topraktaki bir karıncayı izliyorum. bir serçe, bankın altına iniyor. kanatlarından gelen hava toprağı kaldırıyor, minik bir toz bulutu. karıncayı düşünüyorum sonra. ne fantastik bir an karınca için. uçuyor dev bir kuş, yanına iniyor, kocaman gagasını doğrultmuş bakıyor. sonra uçup gidiyor canavar. biraz yukarı bakıyor karınca. ve işte: götüm.